20 Şubat 2008 Çarşamba

paramparça


Paramparça oldu işte,Yüreğime fazla yüklenilmesine hiç izin vermedim. Çok acı çekti istedim kimse acıtmasın onu. Sen başardın bunu. Beni bu kadar suçlamana gerek yoktu.Bunu fazlasıyla yapıyorum ben kendime. Söyledin, işte acı sözleri mutlu oldun mu? Ne düşündüğün umrumda değil desemde, evet umrumda beni sev sadece ,sadece benim ol demek istiyorum ama yapamam biliyorum içim ne kadar acıyor bir bilsen. Sözlerinde bana bu kadar acımasız olmazdın. Ne anlatabilirim ki sana ya da neyi.. Eğer anlatabilsem herşeyi bu kadar acımasız olmazdın belkide. Şu varki bana hiç acımanı istemiyorum. Bu yüzden çok korkuyorum.Sadece sev beni istiyorum ,karşılıksız katıksız sadece sev .Beni tanımanı bekliyorum,anlamanı bekliyorum,ne garip değil mi bütün bunlarıda ben senin gözlerinin içine baktığında anlamanı bekliyorum.Halbuki sen neler düşünüyorsun benim için,tabi böyle bir zamanda kardeşler bile kendi kuyusunu kazarken benim bu duygularımı anlaman çok zor .Çok fazla anlam yükledim sana , tabi sen bu tüm anlamlardan habersiz. Ne suçun var değil mi? Bende bunu soruyorum kendime inan.Ne suçum var diye.Suçum ne Allah'ım bu duygular benim yüzünden hep peki niye var?Neden koydun sen onları ? Neden ? İtiraf etmem gerekirse eğer hiç pişman değilim çok güzel sevmek gerçekten seni sevmek,uzaktan izlemek olsa bile . En güzeli bu inan seni uzaktan da olsa sevmek .. bu gönül neler ister bir bilsen aslında sabahı seninle karşılamak güne senle veda etmek..Bir ömür seninle yaşlanmak cennet gibi bir şey
olurdu belkide ..Herşeye rağmen kırıldı bu yürek içim çok acıyor artık gözlerinde duramam ağır gelir taşıyamam bu sözleri.Suçlamam seni sadece severim ben kıyamadım ki hiçbir zaman..

Hiç yorum yok: