28 Temmuz 2008 Pazartesi

sana..

Geceleri başımı yastığa koyduğumda senin yokluğun sabahlarım yine sensiz.eglencelerim,üzüntülerim,tatillerim hep sensiz.ben sensizliğe mahkum edilmişim.günahlarımın bedeli mi bu?Ne kadar zor sen varken sensizlik .Kokunu hep uzaktan duymak.kollarımı açıp sana sıkı sıkı sarılamamak ne kadar zor bir bilsen..seni aramak yalan aşklarda kokunu duyamamak ..Sensizliğin yeri dolmaması zor geliyor..sana sadece uzaktan bakıp arkamı dönüp gitmek..Oysa kollarında kaybolmak,doyasıya öpmek seni..Bir hayal alemine mahkum olmak sensizliğimde seni yaşatmak ne kadar acı versede seni hep sevmek.Bilmedin bilemeyeceksin sevdiğim adam,benim ancak yaralarımı açmayı başarırsın.kolay sanıyorsun unut gitsin demek..Kolay değil canım inan bırakıp gitmek seni öylesine içimde derin yaralar açıyor,dönmeyi seni olduğun yerde olabilmek için bile delirirken nedir bu unutmak?Kime neye zararım dokunur sadec sebi uzaktan bile olsa ölesiye sevmek ...Sen yaptığın hesaplar,kitaplar inana canım ben bunlar değilim bu temiz sevginin altında arama senden başka birşey..Ben ne kadar sorguladım kendimi bilemezsin..Ben sensizliğe mahkum edilmişim.cezam mı yoksa ödülüm müsün bilemedim ben.Ne demek bu bilir misin ?Sen sadecyargılamayı bilirsin hüküm verirsin söyle bana hangi aşk anlar ki bundan ?Acıtma canımı gerek yok beni cezalandırmana ben zaten en büyük cezaya mahkumum sensizliğe..

Hiç yorum yok: