12 Eylül 2009 Cumartesi

eylül..




Bir eylül akşamı ve hava bir eylül akşamı için oldukça yağmurlu..Benim gibi bu yaşama göre oldukça doluyum,ama ne yazık ki bir yağmur gibi akıtamıyorum kızgınlıklarımı.. Sabrediş neye kime?Bunu da çözemiyorum..İçimdeki bu yas havası hiç geçmeyecek mi diye düşünmekten de sıkıldım.Bu sabah çok eskilere gittim.Okul yıllarımı düşündüm. Mutlulukla hatırlayacağım o kadar az şey var ki??Bunu da düşünmekten vazgeçmeye çalıştım.Okuduğum son kitapta diyor ki;Hayat bir oyuncak,insanlar ya çok ciddiye alırlar,ya da hayatı hiç takmazlar.Bir türlü ortasını bulamazlar.''Benim gibi. Sıradan biriyim aslında ama nedense herkes gibi olamıyorum.Sanki uzaydan gelmiş gibiyim bu hayata..Allah'ım tüm güzellikler senin eserin sana dönüş yine sende,yardım et bu hayatı değiştirmeme,ama lütfen bu sefer pişmanlıklar olmasın,Keşkeler,özlemler,hayal kırıklıkları..


Umudum olmalı yarından,hiç olmazsa yataktaki hasta kadar,


Gücüm olmalı ,bu kader denilen şeyi düzeltmek için,


Cesaretim olmalı,haksızlıkllar önünde,sinmişlikler üzerinde,


Omuzlarım dik,yüzümde kırıkta olsa bir tebesüm yürümeliyim,bu hayata..








Hiç yorum yok: