Bilmediğim bir yoldayım.Nereye gittiğimi,yolun nereye çıkacağını bilmiyorum.Bazen kafam dik umutla yürüyorum.Bazen başı sonu belli olmayan bu yolun beni nereye götüreceği konusunda endişeli,yorgun kendimi sürüklüyorum.Korkuyorum o kadar çok ki yoluma kim çıkarsa çıksın kimseyi yol arkadaşı yapmıyorum.Yolum ince dar,ara ara dikenli,karanlık ama hep tek başıma yalnız.Bahar gelsin artık diyorum sonra bakıyorum ki hayır hava hep yağmurlu ve karanlık olmalı..Ne zaman umut etsem daha çok yeniliyorum.Bu durum artık yoruyor beni yalnız kalmak en iyisi..Sonra yaralarımı sarmak daha zor daha acı verici oluyor..Yardım et Allah'ım ne olur şaşkına döndü bu kulun.Neyi iyi yapmaya çalışsa hep elimde hep yarım..
Büyüdüm,yoruldum.Yeni yeniden başlangıçlar yapmak,umutlarımın kırılması,dost dediklerimin bir bir silinmesi bir çok gerçeğin farkına varmak ve bu çaresizlik evet en çokta çaresiz kalmak olanlar karşısında beni bitirdi.Yardım et Allah'ım..
2 yorum:
merhaba yazdıklarınız gerçekten güzel. ama asıl yaz ma nedenim sanki bunların aynısını ben yaşadım ( yaşattım desem daha doğru olur) bu kadar acı bu kadar gözyaşı dayanılır değildir biliyorum ama karşı taraf olarak ben cevap veriyorum benm şimdi yaşadıklarım hepsinden beter... belki daha sonra yine yazarımmm... bu arada bu sayfayı tesadüfen buldum o çok severdi gelinciği ona ait bişeleri ararken okudum yazdıklarınızı..
hayal görmüşüm meğerse sen değilmişsin karşıma çıkan yine.. bu aralar çok sık olmaya başladı hayal görmelerim, biliyorum sen gittin ama hiç bilemedin seni ne çok sevdiğimi ...
Yorum Gönder