UÇUŞAN HAYALLERİM

uzun zamandır içimde o kadar şey birikti ki.Yazmadım,yazamadım..Çünkü hatırlamak dahi istemediğim saçma sapan şeyler ...Biliyorum hiç bir iyi yanı yok mu yaşantının diyeceksin? Sağlıklıyım çok şükür .En önemlisi gerçekten yaşamıyorum.Rüzgarı hissetmiyorum.İliklerime kadar üşümeyi bile hissetmiyorum.O kadar çok duvarlar örmüşüm ki nefes almayı bile yasaklamışım kendime..Kendimi niye bu kadar cezalandırdığımı şimdi çözdüm belki çözdüğümü sanıyorum.Şuan herşey çook geç.Gerçek acımla yüzleşmeyi senelerce ertelemişim bu bende kalburluk yapmış.Yüzleş bu acıyla çekip gitsin ..Aslında ben hep güzel hayaller kurmuştum..İnsan yüreginin köşesinde hep bir iyilik vardır demiştim.O kadar inanmıştım ki buna iletişim kurduğum herşeyi değiştirebileceğimi düşünmüştüm.Hiç öyle olmadı.Nerde yanlış yaptığımı defalarca düşündüm. Bulamadım.Aslında bu konuda en belirgin nokta inat etmem değişir demem anlamaya çalışmam insanları ...Onlara hep bir şans daha vermem.Oysa hayat ban hiç şans vermedi.İyi niyetlerimle hep ezdi beni.Belki biraz daha az farkında olmasaydım yapılan bunca şeyi daha az kanardı yaralarım.İçimde koca bir boşluk ve ben kendimi o boşluğa atmak istiyorum.Silip atmak istiyorum kendimi.Kabullenemiyorum .İnsan hayallerinin hep tersini yaşar.Ne yani bu kadar da olmaz ki canım.Bu düpedüz saçma bir hayat..O kadar ezildim ki hayallerimin kırılmasıyla bir türlü kalkıp devam edemedim yoluma.Hani yani sadec birini bu kadarını da mı çok gördün bana?Hiç mi sevgini hak etmedim?Bilmem ki neyi yanlış yaptım? Evet çok güvenmek istedim yanı başımdaki adama ...Sevmedim belki ama güvenmek istedim.Neden beni cezalandırdın bu kadar?Huzur istemiştim sadece? Madem izin verseydin okusaydım.Hep bir öğretmen olmak istemiştim oysa ki,Çocuklara öğretecektim dostluğu,saygıyı,sevgiyi milyonlarca çocuklarım olacaktı hani..Yıllar sonra bile beni görmek isteyeceklerdi hani? Oysa çok da çalışmıştım.Çok da iyi bir öğrenciydim.Peki buna neden izin vermedin?tamam kaderime razı olup mutlu olmalıyım.O zaman bana bu duyguları bu hisleride vermemeliydin..Biliyorsun ki her şeyin farkına varmam çok zor olmuyor.Kandırılmama bile çok izin vermiyorsun.Hemen gerçekleri gözüme sokuyorsun..Hele bu dünya da olan onca güzel şeyden tam yaşayacakken pembe diziler gibi araya bir parazit çıkarıyorsun.Bari bir kaç gün mutlu olamam izin ver.Hatta bir kaç saat.Canımı yakma ne olur artık.Artık teselli etmekte zorlanıyorum. Ve sende biliyorsun artık mutlu sondan çook uzaklaştım.O yüzden birkaç günlük mutluluğu esirgeme bari..Biliyorumherşey yalan ama ne olur hatırlatma bunu bana.Yalan da olsa mutlu olmak istiyorum.