2 Haziran 2014 Pazartesi

Göklerin delindiği akşam




   Yağmurlu akşamları severim.Toprak ayrı güzel kokar,sokaklar bomboş olur ve ağladığın hiç belli olmaz.Uzun zaman oldu yazmayalı.Kaçmak istedim kendimden.Hiç düşünmemek için.Ablam da gitti bu yalan dünyadan.Belki de en çok istediği şeydi bu.Ama bana bir mutluluk sözü vardı.Hayata yeniden başlayacaktı.Güzel günler yaşayacaktı.Hayatını adadığı oğlu onu sokaklara atmasaydı...Belki kalbi bu kadar kararmazdı.Kocasından umudu yoktu belki de ama bu fazla geldi ona .Hep bekledi hasret çekti bize hiç söyleyemese de gitmedi.Bekledi belki bir bayram sabahıydı umudu.Belki bir asker dönüşü ya da gidişi ..Olmadı kendi sağlığını feda eden bir anne için oldukça zalimceydi. Kendini sıkıca kapadı karanlıklara Işıkları almadı içeri.Annesi ve babası vardı ama herkes o kadar yorgundu ki bu hayat yolunda belki derman olamadı.Kırgınlıklarımız çok fazla.Eskiden ne dalga geçerdim.Gerçekmiş bu hayat dedikleri Fazla arabesk olabiliyormuş hayat.İnsan çok sevdiklerini bile çok bağlanmamalıymış. Öyle demiş şair.Biz bilememişiz.Yapılan her iyilik karşılıksız kalmazmış bu hayatta.Evet Azrail efendi o akşam geldiğinde bir can alacağını söylemiştin.O bendim ablam değildi.Bu hayatta fazla olan tek kişi benim.Baksana şu aptalca hayata;
Manyak gibi bir adamı sev dur.Adam sana başkasıyla mutluluk dilesin.Yazıklar olsun be.Sevgi yok anladıkta insanın sevgisine saygı da yok bu hayatta.Yaşanan hiç bir duygunun anlamı yok. Hiç merak etmez beni.Arasam özlemime yeniliyorum.Sonra her telefonu kapattığımda kendime binlerce küfür ediyorum.Onu karşıma çıkaran bu kadere kendi özlemime aşkıma.Tek dileğimi değiştiriyorum artık ;madem yaşamak zorundayım bu cehennemi ya cennete çevir yada gerçekten al beni cennetine.YORULDUM .İnan bana.İnsanlar o kadar acımasız ki candan sevemezler kimseyi herkes bir dönme dolap peşinde dönüp duruyor.En kötüsüde onca şeyi bilmek bazen ağır geliyor.En sevdiğin adamın bile sana bir yalancı olması ah hayat süper birşey istemiyorum senden bari biraz makul ol.

Hiç yorum yok: