16 Mayıs 2017 Salı

Hep Beklenen ,hiç olmayan ..


  Düşünüp, farklı yollar deneyip acaba sorun ben de midir deyip kendini yitip bitirmek. Beklentilerin,çabaların ,savaşların hepsi boşuna biliyordum aslında sadece duyunca neden bu kadar şaşırabiliyorum ki insanlara bilemiyorum. Başımı dayayıp ağlamak için bile kimsem yok.Hayatta tek başıma olduğum o kadar çok hissettirildi ki bana.O yüzden bırakıp gitmek istedim.Hep uzaklara belki uzaklarda sarılabileceğim,başarabileceğim,hayat mücadelemde beni destekleyen dostlarım ya da bir ailem olurdu.Biliyorum bu yaşam denilen yolda tek başınayım.Kendi çözümlerimi yine kendim çözmeliyim.Neden hala inciniyorum ki ? dimi neden? bilmiyorum.

Hiç yorum yok: