14 Eylül 2017 Perşembe

25/08/2016 'ya itafen ..



 Yazmasam çatlarım...........

          Duvarların dili yok ki bana cevap versin.Bende yaralarımı bu bembeyaz sayfalara yazarım.Yazmak aslında bir ilaç benim için.Kaderimin belki de en iyi tarafı.İnsanlar ki anlattıklarına seni pişman ederler .Böyle dolar dolar taşarsın.Anlatacak kimsen yokken böyle sayfalar dolusu yazmak istersin.Yaralarımı saklamaktan yoruldum aslında ,ağlamamaya çalışmaktan hadi oradan dik dur ,bunlar senin hatan ya da tecrüben artık büyüdün dik dur demekten kendime.İnsan ne zaman düzelir?Yıllarca bu sorunun cevabını bekliyorum.Büyüdüm gene geçmedi.Bir hayat arkadaşı ile mi düzelecek şimdi her şey ? Komik değil mi? Yani şimdi sadece ben mi böyle düşünüyorum? Gözümü karartıp denedim..Olmadı demek ki bu da çözüm değil.Ne zaman kalp ağrılarım bitecek ki? Sonuçta yaşadıklarımı geri alamam ki.Kişisel gelişim kitapları okuyup bir iki hafta kendimi dizğinlesemde
hani diyorlar ya, büyük puzzle göremiyoruz;vardır bunda da bir hikmet .Tamam artık bunlar da sakinleştirmiyor beni.Gittikçe büyüyor acılarım ve ağrılarım var benim.Hayır insan gittikçe mi yalnızlaşır ?bir de çok komik yalnız ölecekmişim gibi........:) Koca bir hayatı yalnız yaşamışım.Öürken mi değişecek bu durum:) Ben öldükten sonra beni anlasalar ne olur ? Yaşarken anlatamamışım derdi mi?

    Huzur İslamda demişler ,doğru da demişler de hangi zamanda ?hangi çağ diliminde ? Yani şimdi sen istediğin kadar yapmaya çalış ,olmuyor ki dürüst değiliz ,sonra da oku oku oku .........

  Önce hayat tarzımız adaletli olmalı.Sadece vicdanını rahatlatmak için değil zaten bana ihtiyacı yok.Benim O'na ihtiyacım var.Doğru dur ki ezilme yesin.
   Peki ya ailen sevdiklerin ,dostların için yaptığın ya da yapmaya çalıştığın ama hiçbir işe yaramayıp sadece altında ezildiğin fedakarlıklar? Bunu onun için mi yapmalıyım? Bunu ailem için yaşamalıyım? dediğin onca şey ...Elinde saatli bomba gibi patlarsa al sana fedakarlık...Lan oğlum sen kimsin ki? Senin harcın mı bu işler desene? Evet insanoğlu koca bir Hiç 'tir.Bazen bu Hiç'i birşeye dönüştürmeye çalış sanda;aslında daha bir aciz Hiç'tir.İşe yaramak bir şey olmak ister koca bir Hiç bunu yapmaya çalışırken daha bir kimsesizleşir. Yani planlar hiç bir işe yaramaz. Beğen sekte  beğenme sekte kaderin buysa istediğin numarayı yap.Onu değiştiremiyorsun.Birde şu var tabii ;her şeyin kahrını çek,artık tamam benden bir hıyar olmaz dediğin zaman gelsin hayat sunsun sana:) Sonra onu al münasip bir yerine sok diyesi geliyor insanın. Susuzluğun tavan yapmış ,mutasyona uğramışsın al sana su demek; öl demek :) Şimdi biliyorum bana arabesk yapma diyorsun hatta sağlıklısın elin ayağın tutuyor diyorsun.Çok şükür diyorum.Ama ruhumu hasta ettin.O kadar çaresiz bıraktın ki beni yolumu bulmakta zorlandım.İnsanlara iyi insan olsam aptal oldum.Kötü olsam çıkarcı ..gerçi bunu hiç başaramadım ama.Aslında biliyor musun kötü olmak ciddi bir sanat.Gerçekten yani şimdi benden olmaz! Olmuyor:) Bak bu iyi bir şey diye yazmıyorum.O da emek ve ciddi bir performans isteyen bir durum,önünde saygıyla eğilmesi gereken bir durum yani..Aslında çok istediğim bir durum yok;
-İyi işler başarmak
-Kimseye muhtaç olmamak
-Dans edebilmek
-Yazmak (ciddi anlamda)
-Seyahat etmek (Dünya'yı)
-Okumak (istediğim bölümü)
-Ailem konusunda sanırım ümitsiz vakayım,artık onlar için hayal bile kuramıyorum.sanırım bu hallerine alışmak.
-Ve son madde ;gerçekten beni anlayan bir yoldaş.(bu da ümitsiz vaka)  aslında birini bulmak ve yaşamak zor değil asıl ayrıntı ;karşındaki kişinin benimle aynı şeyleri hissedebiliyor olması.(bir durum karşısında alt yazı geçmeden,bu durumları çözmesi anlıyormuş gibi yapıp sonra ben biletini kestiğim anda asıl kahrolduğum nokta hiçbirini anlamamış.Bu tam travmatik bir durum inan bana.Yani zaten ayrılmışın  bir de gerzek seni hiç anlamıyormuş.Hayır amacın nedir?Bu tam travmatik en iyisi hiç girmeyeyim bu konuya..........

     

Hiç yorum yok: