16 Mayıs 2018 Çarşamba

Hayat,yaşantı aramak değil;kendimizi aramaktır.Cesare Pavase



Hayata kapılarını sımsıkı kapatmış biri olarak ,farklı bir enerji deneyimledim. Aslında çok da fazla ümidim yoktu.Çok tan ön yargılarım konuşmuştu işte bir kaç gün iyi hissedeceksin belki bir kaç hafta ve sonra gene başa döneceksin. Yasemin Polat hanımefendi bunu çok net görmüştü sanırım,kendi teknikleriyle kendime bile itiraf edemediğim bir çok anıyı ve duyguyu uyandırdı. Aslında en çok bu duygularla nasıl başa çıkmam gerektiğini yada aslında (gerekmediğini ) gösterdi. Bunları bir çok şeyi aynı anda hissederken kendime ne kadar haksızlık yaptığımı fark ettim.   Bir çok anlamlar yüklediğim anı yada duygunun öte yanını görmek beni sersemletti.İlk önce derin bir sarsıntı ve  sonrasında bir şaşkınlık ne yani şimdi bu kadar tutunduğum duygular böyle-miymiş bir kabullenmemek bir içimden gelen derin bir huzur büyük bir çalkantıydı. Sonrası ise fırtınadan sonra gelen dinginlik ve huzurdu.   İyi ki bu kampla beraber sizleri tanıma fırsatım olmuş. Bütün kamp arkadaşlarımı tanımak ve onlarla olmakta çok hoş bir mucizeydi.Hepimizin orada olmasının bir anlamı olduğunu çok net hissettim. Bir olmayı dibine kadar yaşadım. Çok keyifli ve huzurluydu. Bilmediğimiz bir bilgi değildi tabii asıl farkı o bilgiyle ne yapmamız gerektiğiydi.
   Farkın dalık bakış açısı ,aydınlanma için gönülden teşekkür ederim.En çok ta An'da kalmak en güzeliydi. 


Sana ;

Sana olan  bunca sevgimin ve aşkımın nedenini merak ediyordun hani gerçekçi bulamıyordun.Sonra bu kadar huzur ve sevgiyi tattığında vicdan deyip kaçtığın zamanları hatırlar mısın ?

Sen aslında hiç sevilmemiş sin böyle bir duyguyu o yüzden anlamayamadın kendine sürekli bir bahaneler buldun. Hiç kimseyi sevmeyi başaramadığın gibi sevilmeyi de başaramıyorsun.Senin bunu görüp anlasan bile  savaşacak gücün yok sen aslında koca bir korkak sın yaşamı bile yaşayamayacak kadar.Boşunaymış bana bunca acılar çektirmen , çok sonra anladım ne yazık ki.