Kasım ayrılışlar vakti,yeni başlangıçlar(ne olacağını bilemediğimiz ürkek başlangıçlar). Aslında ayrılışım sanki öyle sıradandı ki, kendim için üzülemedim bile ne olduğunu anlamadım sanki bir parçam sökülüp alındı hiç sorulmadan.. Ne sevdin mi diyen oldun ne gidiyorum diyen..Hani biliyordum bana ait olmadığını bu hayatın ne kadar daha gideceğini bende bilmiyordum ama o vardı beni sürekli masallara inandıran sonra baktım ki o güzel şarkılar,masallar yok olmuş.Daha dogrusu hiç benim olmadıki ya da ben hiç o olamadım ki.Bir yerlere kaçıp kendimle yüzleşmekten hep kaçtım.. Nereye kadar ,nereye kadar her zaman aynı sorular..Artık bu aynadaki kişi ben değilim bu hayat benim değil..Aylardan kasım bu ruhuma batan dikenlerle vedalaşma vakti..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder