GECENİN EN KARANLIK YERİNDEYİM ; YAŞAMIN TAM DÜĞÜMÜNDEYKEN, KAPASAM GÖZLERİMİ BİTER Mİ BU KABUS? BAHAR GELİR Mİ?GELSE DE BEN OLUR MUYUM YİNE BEN?
19/04/2007 00:30
7 Kasım 2007 Çarşamba
Yine bir bahar daha!
Ama oda farklı gelen tüm baharlardan..
Bir yıpranmışlık ve kaybediş duygusu
Sanki hiç bir daha olmak istemeyişi gibi..
İçimdeki bu garip bir acı gibi
Ne tam var ne tam yok..
Ama bir gerçek ki oda biliyor..
Bir daha asla böyle sevilmeyişi.
Şimdi o da ben gibi
İsterdim ki değiştirebilmeyi
Olmadı,olamadı ney eksikti bilemedik..
Hayat bu bir garip acı
Ne sevmeyi ne sevilmeyi
Özgürce yaşayamadı.
Tam tutunmayı başarcağım derken,
Koca bir yıkılış izledi gözleri
Ne dur diyebildi ne de git burdan diyebildi.
o kadar tarifsizdi ki
Ne yapacağını hiç bilemedi.
04/05/2007
Aylardan Kasım..
Kasım ayrılışlar vakti,yeni başlangıçlar(ne olacağını bilemediğimiz ürkek başlangıçlar). Aslında ayrılışım sanki öyle sıradandı ki, kendim için üzülemedim bile ne olduğunu anlamadım sanki bir parçam sökülüp alındı hiç sorulmadan.. Ne sevdin mi diyen oldun ne gidiyorum diyen..Hani biliyordum bana ait olmadığını bu hayatın ne kadar daha gideceğini bende bilmiyordum ama o vardı beni sürekli masallara inandıran sonra baktım ki o güzel şarkılar,masallar yok olmuş.Daha dogrusu hiç benim olmadıki ya da ben hiç o olamadım ki.Bir yerlere kaçıp kendimle yüzleşmekten hep kaçtım.. Nereye kadar ,nereye kadar her zaman aynı sorular..Artık bu aynadaki kişi ben değilim bu hayat benim değil..Aylardan kasım bu ruhuma batan dikenlerle vedalaşma vakti..
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)