kayıp

İnsanoğlu mu garip yoksa ben mi?Bilmek neyi değiştirecekse onu da bilmiyorum.Şimdi denizin dalga sesleri,gece ve yalnızlığım.Birde atmak istediğim onca düşünce kafamda bir türlü kurtulamadığım ama herşeyden önce beni unut diyen sevgili ne kadar ağır ne kadar acı veren bir gerçek bu.Şuradaki denize vuran dalga olmak yada bir kum tanesi olmak karışıvermek sulara ne kadar çok isterdim.Kaçmak çözüm sanmıştım ama insan duygularından kaçamıyorki..Sandım ki uzayıp giden yollara kendimi atarsam kaçıp gidersem bilmediğim yerlere acım hafifler değilmiş,yalan kaçamamak kendinden,duygularından ne bu diyip Allah'a yalvarmak ne büyük bir cezaymış ki bitmedi,bitiremedim.

Başka bir şehirde gene senin özlemin içindeyim.Bu nasıl bir durum kaçıyorum kendimden bir türlü değiştiremiyorum.Cihana bahar gelmiş ne fayda sen yoksun yanımda.

Beklemek

Bekliyorum,beklemenin verdiği acıyla..Artık benim için de sonlansın istiyorum bu hayat,bekliyorum azarailim seni..Dolabı açıp baktığımda yaım kalmış anılarla dolu hiçbirşey tam değil..mutluluklar,acılar herşey yarım kalmış..Dolabın hep dibine atmışım daha sonra gün gelecek mutluluğumu yaşayacağım, gün gelecek acılarla karşılaşmaya cesaretim olacak ama bak yarımım işte..Belki en iyi tarif bu ; araf tayım tam ortasındayım mutluğun ,acının ama ikiside olamam.Çünkü sevgim,aşkım benim değil.Bir başakasının,onurumu ,gururumu kırmana rağmen seni herşeyden çok seviyorum.Sanki senden başka sen varmış,beni anlıyor,seviyor ama ortaya çıkamıyor bir türlü..sadece zulm ediyor.Şimdi yeni başlangıçların ortasındaymışım gibi halbuki hiçbirşey yeni değil acın hala orda kanıyor hayatım parça parça olmuş bana bakıyor ama ben çok güçsüzüm hiçbirini toplayayıp saramam.Sadece bekliyorum..