Yeni yıl ağacı

Eskiden yeni yıl kartları vardı.Heyecanlanırdım kartları görünce..Sonra bir yılbaşı arifesi annemi Kadıköy deki sürekli gittiğim kitapçıya götürdüm.Dedim ki; Bak anne hep soruyordun ya bu kadar vakit zamanın nerede geçiyor diye..işte bu kitapçıda hepsine gereken ihtimamı gösteriyorum,sonra hangisini alacağıma karar veremiyorum.Çünkü harçlığım hepsine yetmiyor.Bu durum daha da kararsız kalmama neden oluyor demiştim.Şaşkın ve anlamsızca gülümsedi.Dedim hadi sana yeni yıl kartı alayım hatıra annemde uzunca baktı.Dedi ki bu çam ağaçları olan olsun..Mutlu oldum hemen aldım kartı.Eve döndüğümüzde vitrinin en güzel noktasına koymuştuk.Yıllar geçti.Ben hiçbir şey olamadım.Hala anlamadıkları ve onlara saçma gelen bir işte çalışıyorum.Bunun için üzülüyorlar biliyorum.Ama bunun tek nedeni de onlar işin ilginç yanı.Artık elektronik posta var. Her şey iki dakikada oluyor.Çok emek harcamadan olduğundan sizde çok anlamıyorsunuz kart attığınız.Dolayısıyla gülümsemeniz de saniyelik oluyor:)Ben o kartı hala saklıyorum.Bazen diyorum ki bu kadar hassas olmam bundan mı? Neden bende herkes gibi unutamıyorum? Neden sevdiklerime çok değer veriyorum? Neden hep sorun çözen yapıcı ben oluyorum? Üzgünüm..hemde çok.Yanlış yollara girdim.Yanlış insanları sevdim.Ve yanlış adama aşığım...İyi dilekler dilemeyeceğim.Gözlerimi kapatıp ecelime yalvaracağım bir an önce gel diye..Beni muhtaç etme kimseye aniden gel ve al beni diyeceğim..Dünyadaki her iyi insanın mutlu olması için dua edeceğim.Kötülerinde doğru yolu bulması için dua edeceğim.Mutlu yıllar iyi dünya insanları...